معنای «ابجد» و«هوّز» و «حطی» و«کلمن » و«سعفص» و«قرشت» چیست؟
«الف»به معنای آلاءونعمتهای خداوند است،«باء»به معنای بهجت وشکوه اوست، «جیم» جمال خداوند و «دال» دین اوست.
«هوّز»،«هاء» هول وترس جهنم و«واو» ویل وچاه جهنم است و«زاء» نیز زفیر ونعره آنست و«حطی» به این معناست که خداوند گناهان توبه کنندگان را خواهد بخشید .
«کلمن» یعنی کلام الهی که هیچ تبدیل وتغییری در آن جایز نیست .
«سعفص» یعنی پیمانه در برابر پیمانه وجزا در برابر جزا.
«قرشت» یعنی آنها را از گوشه وکنار جمع نموده آنگاه محشورشان کرد.
منبع:کتاب قصص الانبیاء
ترجمه: یوسف عزیزی
